सम्झना

सम्झनाहरूले सधैँ सधैँ
दिग्भ्रमित तुल्याइरहन्छ
आँखाका नागबेलीहरू रसाइदिन्छ 
हरेक कुइँनेटाहरूमा
जरा रोपिदिन्छ
हे सम्झना
के तिम्रो छुट्टै अस्तित्व छैन र ?
के तिमीले मगजका हरेक गिर्खाहरूसँग
लिसोझैँ चोप लाइरहनुपर्छ र ?
कृपया सम्झना
कि तिम्रा तरङ्गहरूका नागबेली
फलीभूत पार
होइन भने किन ऐंठेजोरी खोजिरहन्छौ ?
हर पल हर समय दैनन्दिन ?

कृपया आफ्नो अंशभाग छुट्याई जाऊँ
आफ्नै समानान्तर आकाशमा
निकै निकै पर
जहाँ हाम्रो अस्तित्व छुट्टा छुट्टै छ
भावविहीन, घतविहीन अनि
सम्झनाविहीन छ ।