रारा

तिम्रो कायाको सम्मोहनले
प्लवित मेरा नयनहरूमा
के तिलस्मी रोप्यौ हँ, रारा?
तिम्रो नीलिमाका लहरहरूमा
लहरमा परावर्तित लालिमाहरूमा
सर्वकालीन रङ्गिन छालहरूमा
शीतोष्ण प्राज्ञिक चालहरूमा
म यसै यसै मग्न भएँ ।

कुनै बेला कि राधा तिमी, रारा भएपनि
कृष्णकि राधाजस्तै प्रेमको सुवास छरिरहन्छौ
मोहित पारिरहन्छौ हामीजस्ता भ्रमरलाई
हरेकपल्ट आफ्नो कामुकताले
भर्जिन रारा बनेर ।

सूर्यका आभायुक्त किरणहरूले
तिम्रा छालहरूमा
गतिशील लहरहरू सृजना गर्नु
नीलाम्बर आकाश र
सेताम्य विशाल हिमालहरूलाई
आफ्नो विशाल छाती दिनु
तिम्रो सुन्दरताको उच्चता हो ।

वायुको वेगसँगै पिङ खेलिरहेझै लाग्छन् तिम्रा वरिपरि
खच्चड र घोडाहरू ।
एकतमास तिम्रो छाया पछ्याइरहेझै लाग्छन्
धुलौटे गोरेटा र घोडेटाका पदचापहरू ।
हावाले सल्लाका पात हल्लाउँदा सुसाएको सुसेली
डाँफेले चिरबिर चिरबिर गर्दै गाएको ध्वनिगीत
तिमीसँगै तिमी वरिपरि ढुकेर बसेका छन्
सुन्दरतामा तिम्रो एकछत्र राजको प्रमाण दिन ।

कालिमाको जतिसुकै मजेत्रो ओढेर आएको भएपनि
तिम्रो एक स्पर्शले शीतलता ओढाइदिन्छ ।
तिम्रो एक मुस्कानले स्वान्तसुखायःको वाणी छर्छ ।
तिम्रो एक हेराइले हर भ्रमरको जठराग्नि शान्त पार्छ ।
तिमीसँगको एक उत्तम भेटले सुचिन्तन थपिदिन्छ ।
तिमीसँगको एक सहवासले नूतन विचार सृजना गर्छ ।

कर्णालीको अभावमा वैभव बनेर
आत्मविश्वास र सामर्थ्य बोकाएकी छौ ।
विकट मुगुको दरिद्रता छोपेर
ऊर्जा र सुन्दरताको लेपन लगाएकी छौ ।
खच्चड र घोडाहरूसँग मितेरी लगाएरै भएपनि
आफ्ना रैतीहरूको गर्जो टारेकै छौ ।
र साक्षी राखेकी छौ सिङ्गो मुर्मा गाउँलाई
जसको दरिद्रतालाई समेत आदिम सुन्दरता भराएकी छौ ।

कुनै दन्त्य कथाकी राजकुमारी जस्तै
तिम्रो बेजोड सुन्दरताले म एक टक भएँ रारा,
मलाई तिमीमै समाहित गर ।।